Οι καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση και παρενόχληση επώνυμων γυναικών από τον χώρο του αθλητισμού φέρνει ξανά στην επιφάνεια τη χειρότερη μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης στους χώρους εργασίας αλλά και ευρύτερα στην κοινωνία. Η ΔΕΟΚ διερωτάται κατά πόσο οι σοβαρές αυτές καταγγελίες θα τύγχαναν της ίδιας μεταχείρισης και της ίδιας προβολής εάν προερχόταν από απλές ανώνυμες εργαζόμενες.
Καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενες βιώνουν τον εφιάλτη της σεξουαλικής παρενόχλησης και σεξουαλικής κακοποίησης σιωπώντας φοβούμενες την απώλεια της εργασίας τους και του εισοδήματος που εξασφαλίζουν από αυτήν.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο δύναμης και εξουσιαστικής επιβολής που τροφοδοτείται και ενισχύεται από αναχρονιστικές έμφυλες αντιλήψεις και κοινωνικά στερεότυπα που θεωρούν την γυναίκα κατώτερη του άντρα.
Δεν είναι αρκετό για το κράτος, τις οργανώσεις και τους κοινωνικούς εταίρους να τοποθετούνται θεωρητικά προβάλλοντας τη θέση ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που προσβάλλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης των φύλων. Πρέπει να δράσουμε άμεσα και αποφασιστικά προωθώντας και υλοποιώντας συγκεκριμένα μέτρα που να παρέχουν επαρκή προστασία στις γυναίκες στο εργασιακό και κοινωνικό τους περιβάλλον.
Πρώτα και κύρια επιβάλλεται η ψήφιση νόμου για υποχρεωτική εφαρμογή κώδικα πρακτικής για την αντιμετώπιση της σεξουαλικής παρενόχλησης από όλους τους εργοδότες. Πολύ λίγες επιχειρήσεις έχουν υιοθετήσει τον συγκεκριμένο κώδικα ενώ η Κυπριακή κυβέρνηση τον υιοθέτησε, σαν εργοδότης, με μεγάλη καθυστέρηση και μετά από ασφυκτικές πιέσεις που δέχθηκε από τις συνδικαλιστικές και τις γυναικείες οργανώσεις.
Ασφαλώς η υιοθέτηση του κώδικα από μόνη της δεν αρκεί εφόσον απαιτείται η πρακτική εφαρμογή του με τη δημιουργία μηχανισμού διαχείρισης καταγγελιών και της εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης εργοδοτών και εργαζομένων.
Το μεγάλο ζήτημα που προκύπτει για την καταπολέμηση του απαράδεκτου αυτού φαινομένου δεν είναι μόνο να ενθαρρύνουμε και να ενδυναμώσουμε τις γυναίκες ώστε να μιλήσουν και να προβούν σε καταγγελίες όταν δεχτούν επίθεση σεξουαλικής παρενόχλησης αλλά και να σπάσουμε το τείχος της πατριαρχίας και των κοινωνικών στερεότυπων που θεωρούν ακόμα την γυναίκα υποδεέστερη του άντρα.
Για να επιτευχθεί ο μεγάλος αυτός στόχος θα πρέπει η Κύπρος να κάνει ακόμη πολλά βήματα προς την κατεύθυνση της ισότητας των φύλων σε όλα τα επίπεδα του κοινωνικού, οικονομικού και πολιτικού βίου. Ταυτόχρονα θα πρέπει να εφαρμοστεί στην πράξη η σύμβαση της Κωνσταντινούπολης που προβλέπει ολοκληρωμένες δράσεις για την αντιμετώπιση της βίας ενάντια στις γυναίκες.
Οι γυναίκες πρέπει να σπάσουν την σιωπή τους. Η κοινωνία όμως και η πολιτεία οφείλουν να τις ακούσουν και να δράσουν για την προστασία τους από πρακτικές και πράξεις που προσβάλλουν την ανθρώπινη υπόσταση και τον πολιτισμό μας.
Γραφείο Τύπου ΔΕΟΚ
25 Ιανουαρίου 2021
