Συνεχίζοντας την απροκάλυπτη επίθεση του ενάντια στους εργαζόμενους μισθοσυντήρητους ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ και το κόμμα του κατάθεσαν με την μορφή του κατεπείγοντος πρόταση νόμου για δήθεν ρύθμιση, αλλά στην ουσία απαγόρευση, του δικαιώματος της απεργίας.
Η πρόταση νόμου που κατάθεσε χθες στη Βουλή ο ΔΗΣΥ είναι στην πράξη συγκεκαλυμμένη νομική απαγόρευση της απεργίας. Πως είναι δυνατό να ασκήσουν οι εργαζόμενοι το δικαίωμα της απεργίας ακόμα και σε δίκαια και τεκμηριωμένα αιτήματα όταν απειλούνται με ποινική δίωξη και ενδεχομένως φυλάκιση αν απεργήσουν.
Οι κοινωνικοί εταίροι έχουν συμφωνήσει και υπογράψει ρύθμιση απεργιακών μέτρων στις ουσιώδης υπηρεσίες το 2004. Συμφωνία που σέβονται και τηρούν σχεδόν απόλυτα, με σπάνιες εξαιρέσεις, από τότε μέχρι σήμερα. Η Κύπρος βίωσε τραγική κρίση, ανεργία, κοινωνική εξαθλίωση τα τελευταία τρία χρόνια και όμως δεν είχαμε απεργιακές κινητοποιήσεις, παράλυση ή και ομηρία της οικονομίας και της κοινωνίας διότι εργαζόμενοι και εργατικό κίνημα επέδειξαν και επιδεικνύουν αίσθημα ευθύνης και αντίληψης έκτακτων αναγκών και περιστάσεων για το τόπο.
Προς τι λοιπόν η ποινικοποίηση της απεργίας με την πρόταση του ΔΗΣΥ; Πολύ φοβούμαστε ότι το κυβερνών κόμμα με την σιωπή και ανοχή της κυβέρνησης προχωρά στο επόμενο βήμα της επίθεσης και του ανένδοτου αγώνα κατά της εργατικής τάξης και των μισθωτών με δημιουργία προϋποθέσεων ενδεχόμενα απαγόρευσης απεργίας και στον ιδιωτικό τομέα.
Η ΔΕΟΚ προειδοποιεί με το πιο ξεκάθαρο και αυστηρό τρόπο ότι αν αυτή η νομοθεσία προχωρήσει προς ψήφιση με την επιμονή του ΔΗΣΥ η αντίδραση των εργαζομένων, και του εργατικού κινήματος σαν σύνολο, θα είναι βροντερή.
Όσοι έχουν ερμηνεύσει την υπευθυνότητα του εργατικού κινήματος σαν αδυναμία ή δειλία θα εκπλαγούν δυσάρεστα. «Σπέρνουν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες»!
Γραφείο Τύπου ΔΕΟΚ
1η Απριλίου 2016
