Ιωσήφ Αναστασίου
Πρόεδρος Συμβουλίου Διοίκησης ΔΕΟΚ
Η έγκριση του πυλώνα κοινωνικών δικαιωμάτων στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας αποτελεί αναμφισβήτητα μια σημαντική εξέλιξη σε μια Ευρώπη που δοκιμάζεται την τελευταία δεκαετία από αλλεπάλληλες θεσμικές και οικονομικές κρίσεις. Οι Ευρωπαίοι πολίτες βιώνουν το αδιέξοδο του Ευρωπαϊκού εγχειρήματος αμφισβητώντας έντονα την ικανότητα και την πολιτική βούληση της πολιτικής και οικονομικής ελίτ της Ευρώπης να δώσει πραγματικές απαντήσεις στις σύγχρονες προκλήσεις και νέα πνοή στο Ευρωπαϊκό όραμα.
Η υπονόμευση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Πρότυπου με την επικράτηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών την τελευταία δεκαετία, οδήγησε σε μαζική ανεργία, σε υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων και σε δραματική αύξηση της φτώχειας. Οδήγησε στην ενίσχυση της φασιστικής ακροδεξιάς, στην ξενοφοβία και στον ευρωσκεπτικισμό. Η οικονομική κρίση που επηρέασε τις χώρες του Νότου αντί να αποτελέσει την αφορμή για την προώθηση μιας δίκαιης οικονομικής διακυβέρνησης για διόρθωση των στρεβλώσεων που δημιούργησε το ευρώ και η ανισορροπία μεταξύ Βορρά Νότου αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επιβληθούν πολιτικές σκληρής λιτότητας, να απορυθμισθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να αποδομηθεί το κοινωνικό κράτος.
Ο Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων ίσως δημιουργήσει μια ευκαιρία ώστε να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες των εργαζομένων προτείνοντας καλύτερους κανόνες για την αντιμετώπιση των ελλείψεων στο νομικό πλαίσιο μαζί με ισχυρές συστάσεις και μέτρα για την βελτίωση των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη. Υπάρχει ανάγκη για την ουσιαστική ενίσχυση των κοινωνικών δικαιωμάτων προκειμένου η ΕΕ να διαμορφώσει και να διατυπώσει μια δίκαιη διαχείριση της αναδιάρθρωσης των επιχειρήσεων και την ενίσχυση της ικανότητας για την πρόβλεψη της αλλαγής ειδικότερα στον βαθμό που η ψηφιοποίηση αλλάζει και μεταμορφώνει τον κόσμο της εργασίας. Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί με τον καλύτερο τρόπο μέσω του κοινωνικού διαλόγου που πρέπει να κατοχυρώνεται μέσω του Πυλώνα. Πρέπει να διασφαλισθεί ότι η προστασία βάση συλλογικής σύμβασης ή από νόμο θα ισχύει για όλους τους εργαζομένους. Η ενιαία αγορά της ΕΕ πρέπει να βασίζεται στην πραγματική κοινωνική οικονομία της αγοράς στην οποία όλα τα πρότυπα εργασίας πρέπει να τηρούνται είτε αυτά προβλέπονται από νόμο είτε από συλλογική σύμβαση συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που ισχύουν για τους διακινούμενους εργαζομένους και τους μετανάστες. Οι συμβάσεις μόνιμης εργασίας θα πρέπει να παραμένουν ο κανόνας. Η χρήση συμβάσεων ορισμένου χρόνου και η προσωρινή εργασία θα πρέπει να προορίζονται για ειδικές περιστάσεις στις οποίες ο περιορισμένος χρόνος δικαιολογείται αντικειμενικά. Προκειμένου να αξιοποιηθεί η δυναμική δημιουργίας θέσεων εργασίας λαμβάνοντας υπόψη της μελλοντικές αλλαγές χρειάζεται ιδιαίτερα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό και μορφές οργανώσεις της εργασίας που θα παρέχουν δυνατότητες αξιοποίησης των προσόντων του εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα δια βίου μάθηση και κοινωνική προστασία.
Η ενσωμάτωση στον Πυλώνα κριτηρίων και μηχανισμών που να διασφαλίζουν δίκαιους μισθούς είναι απαραίτητη. Επίσης απαιτείται η καθιέρωση αξιοπρεπούς γενικού κατώτατου μισθού σύμφωνα με τις εθνικές ιδιαιτερότητες και η κοινωνική ασφαλιστική κάλυψη ιδιαίτερα στις περιόδους ανεργίας και υποαπασχόλησης με εξασφαλισμένες ρήτρες προστασίας για γυναίκες και νέους εργαζόμενους.
Η ΔΕΟΚ πιστεύει ότι ο Ευρωπαϊκός Πυλώνας Κοινωνικών Δικαιωμάτων πρέπει να είναι φιλόδοξος, οι προσδοκίες είναι υψηλές και υπάρχουν πολλά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν. Η ΕΕ πρέπει να δείξει ότι εξυπηρετεί τους πολίτες και τους εργαζόμενους της και ότι είναι σε θέση να θέσει σε εφαρμογή νέες πολιτικές που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.
Απαιτείται βαθιά μεταρρύθμιση σε σημαντικούς στρατηγικούς άξονες και σύγκλιση οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικών δικαιωμάτων. Ο στόχος αυτός μπορεί να επιτευχθεί με κοινωνικό διάλογο, ισχυρή πολιτική βούληση και εμβάθυνση των δημοκρατικών και κοινωνικών θεσμών της ΕΕ.
Φιλελεύθερος
Οκτώβριος 2018
