Οι θριαμβολογίες του Προέδρου της Δημοκρατίας για έξοδο από το μνημόνιο και αποκατάσταση της οικονομικής ισορροπίας πολύ απέχουν από την σκληρή κοινωνική πραγματικότητα και τις δραματικές συνθήκες φτώχειας που βιώνει η κυπριακή κοινωνία σαν αποτέλεσμα τις ανάλγητης νεοφιλελεύθερης λαίλαπας που ισοπέδωσε τα πάντα τα τελευταία τρία χρόνια. Καμία αναφορά έκαμε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τον πανηγυρικό του απολογισμό στις δραματικές συνέπειες του προγράμματος λιτότητας και του κουρέματος που με αταλάντευτη και ευλαβική προσήλωση εφάρμοσε η κυβέρνηση του.
Οι ισχυρισμοί του για διάσωση και βελτίωση των οικονομικών και κοινωνικών μεγεθών μόνο παραπλανητική μπορεί να είναι. Η εικόνα που παρουσιάζεται για την ανεργία είναι πλασματική εφόσον αποκρύβονται σημαντικά στοιχεία όπως η μείωση της απασχόλησης και η μαζική μετανάστευση νέων που αν ληφθούν υπόψη αυξάνουν σημαντικά τα ποσοστά της.
Ο Πρόεδρος και η Κυβέρνηση του αρνούνται να δουν και να σχολιάσουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της απασχόλησης όπως η θεαματική αύξηση της μερικής απασχόλησης και η επιβολή τριτοκοσμικών μισθών της τάξης των €600 και €800 ευρώ ακόμη και για νέους προσοντούχους πανεπιστημιακού επιπέδου. Πανηγυρίζει για τα αποτελέσματα της δημοσιονομικής πολιτικής που οφείλονται στις αιματηρές φορολογίες στην συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών και στις ισοπεδωτικές μειώσεις μισθών και ωφελημάτων. Δεν έχει δώσει καμία απάντηση όμως για τα αμείλικτα ερωτήματα που απασχολούν την κοινωνία και τους εργαζόμενους. Ποιο είναι το αναπτυξιακό πρότυπο που θα δώσει ώθηση στην οικονομία και θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας; Με ποια μέτρα θα αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές ανισότητες η φτώχεια και ο μαρασμός που πλήττουν και διαβρώνουν τον κοινωνικό ιστό και την κοινωνική συνοχή; Πότε θα εφαρμοστεί το ΓεΣΥ που αποτελεί την μοναδική μνημονιακή δέσμευση που δεν τηρήθηκε;
Η ΔΕΟΚ εκφράζει την έντονη ανησυχία της για την στάση της κυβέρνησης για σειρά σημαντικών εργασιακών και κοινωνικών ζητημάτων. Αντί να καταβληθεί προσπάθεια να επέλθει ισορροπία στην αγορά εργασίας μέσα από δομημένο και συγκροτημένο κοινωνικό διάλογο επιχειρείται ποινικοποίηση ακόμη και του δικαιώματος της απεργίας.
Δυστυχώς οι εργαζόμενοι μόνο οδυνηρές εμπειρίες έχουν εισπράξει από την διακυβέρνηση Αναστασιάδη. Ο κοινωνικός διάλογος έχει καταργηθεί, οι συλλογικές συμβάσεις καταστρατηγούνται, οι μισθοί έχουν μειωθεί μέχρι 30% και τα ταμεία προνοίας έχουν υποστεί κούρεμα.
Καλούμε τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση επιτελούς να προσγειωθούν στην κοινωνική πραγματικότητα, να αντιληφθούν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους με αλλαγή πολιτικής πλεύσης ώστε να οδηγηθεί ο τόπος σε έξοδο από τα δραματικά και οικονομικά αδιέξοδα και η οικονομία σε ουσιαστική ανάκαμψη.
Η κοινωνία χρειάζεται εδώ και τώρα καθορισμό αξιόπιστων πολιτικών και κοινωνικών προτεραιοτήτων όπως η αποκατάσταση της ισορροπίας στην αγορά εργασίας η εισαγωγή εθνικού κατώτατου μισθού, η υλοποίηση του ΓεΣΥ, η ενίσχυση της κοινωνικής πολιτικής και η προώθηση ενός σύγχρονου αναπτυξιακού οικονομικού μοντέλου που θα δίνει προοπτική στην ενίσχυση της απασχόλησης και στις χιλιάδες των νέων μας που εγκαταλείπουν καθημερινά την Κύπρο.
Γραφείο Τύπου ΔΕΟΚ
Λευκωσία, 8 Απριλίου 2016
