Με αφορμή τις εξελίξεις των εργασιακών στον συνεργατισμό και την εκπαίδευση, η ΟΕΒ επαναφέρει το θέμα του περιορισμού του δικαιώματος της απεργίας.
Ουσιαστικά η Ομοσπονδία Εργοδοτών και Βιομηχάνων Κύπρου επιχειρεί προληπτικά την κατάργηση του δικαιώματος των εργαζομένων να διαπραγματεύονται με τους εργοδότες τους όρους εργοδότησης και την διασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Δεν είναι η πρώτη φορά που με προκλητικό τρόπο ο εργοδοτικός κόσμος της Κύπρου καταφέρεται κατά του δικαιώματος της απεργίας. Μόλις κάποια ομάδα εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα διαμαρτυρηθεί ή αντιδράσει για παραβίαση των δικαιωμάτων της οι εργοδοτικές οργανώσεις απαιτούν ρύθμιση του δικαιώματος της απεργίας.
Θυμίζουμε στην ΟΕΒ ότι οι κοινωνικοί εταίροι έχουν συμφωνήσει και υπογράψει την ρύθμιση των απεργιακών μέτρων στις ουσιώδεις υπηρεσίες το 2004. Συμφωνία που οι εργαζόμενοι σέβονται και τηρούν σχεδόν απόλυτα με σπάνιες εξαιρέσεις μέχρι σήμερα. Η Κύπρος τα προηγούμενα χρόνια βίωσε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ανεργίας και εκτεταμένης παραβίασης των συλλογικών συμβάσεων χωρίς απεργιακές κινητοποιήσεις διότι οι εργαζόμενοι επέδειξαν αίσθημα ευθύνης.
Δικαίως οι εργαζόμενοι ασκούν κριτική στα συνδικάτα τους ότι σε μία κρίσιμη περίοδο απορύθμισης των εργατικών τους δικαιωμάτων υπήρξαν υπερβολικά συγκρατημένα και κράτησαν παθητική στάση. Γιατί λοιπόν η ΟΕΒ δεν χάνει ευκαιρία να παραπλανεί την κοινή γνώμη όταν γνωρίζει ότι η Κύπρος κατατάσσεται μεταξύ των τελευταίων χωρών στην Ευρώπη σε ποσοστό απεργιακών κινητοποιήσεων; Μήπως με τον τρόπο αυτό επιχειρείται η δημιουργία προϋποθέσεων για απαγόρευση της απεργίας και στον ιδιωτικό τομέα;
Το σύστημα εργασιακών σχέσεων στην Κύπρο βασίζεται στον Κώδικα Βιομηχανικών Σαχέσεων και στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Οι βασικές αρχές στις οποίες βασίζεται ο κώδικας προάγουν την διαβούλευση, την διαπραγμάτευση και την συνεννόηση μεταξύ εργοδοτών και συντεχνιών για τον καθορισμό των όρων απασχόλησης των εργαζομένων και την διαδικασία επίλυσης των εργατικών διαφορών.
Το δικαίωμα της απεργίας δεν υπόκειται σε κανένα περιορισμό εφόσον ακολουθούνται οι διαδικασίες που καθορίζει ο κώδικας. Η απαγόρευση του δικαιώματος της απεργίας δεν γίνεται αποδεκτή σε καμία περίπτωση από το διεθνές εργατικό δίκαιο εκτός από την περίπτωση οξείας έκτακτης ανάγκης και μόνο για περιορισμένη χρονική περίοδο.
Η σπουδή κάποιων να προωθήσουν την νομική ρύθμιση του δικαιώματος της απεργίας δημιουργεί εύλογα ερωτήματα. Η νομοθετική ρύθμιση του δικαιώματος της απεργίας περικλείει σοβαρούς κινδύνους για τους εργαζόμενους και ναρκοθετεί το σύστημα εργασιακών σχέσεων του τόπου.
Η ΔΕΟΚ προειδοποιεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό και απαραβίαστο. Όσοι έχουν ερμηνεύσει την υπευθυνότητα του συνδικαλιστικού κινήματος σαν αδυναμία θα εκπλαγούν δυσάρεστα. Η αντίδραση των εργαζομένων και του εργατικού κινήματος θα είναι βροντερή.
Γραφείο Τύπου ΔΕΟΚ
20 Ιουλίου 2018
